De stad als speelplaats

We wonen in de binnenstad van Den Haag. Sinds we kleine kinderen hebben, zien we onze stad met andere ogen. We kennen inmiddels alle speelplaatsen en kinderboerderijen in de omgeving en het verraste ons hoeveel er nog is. En we lopen graag de stad in met z'n allen.
Op maandag is mijn vaste vrije dag. Toen ik een half jaar geleden de cursus 'fotograferen met hart en visie' volgde, kreeg ik het idee om met de kinderen naar de Passage te gaan op een maandagochtend om hen daar in het mooie licht op de foto te zetten.

Ik was heel blij met deze foto. M'n zoon loopt precies in het licht met z'n lievelingsknuffel. Het enige is dat hij niet helemaal scherp is. Ik wilde daarom nog eens opnieuw een fotosessie in de Passage met ze doen op maandagochtend, maar in de winter komt de zon niet zo hoog en valt er nauwelijks zonlicht naar binnen.

Vorige week was de opdracht voor het P52-project straatfotografie. Een prima gelegenheid om m'n voornemen uit te voeren. Zoonlief heeft voor z'n verjaardag een loopfietsje gekregen en zo gingen wij met z'n drieën opnieuw op foto-expeditie.

Wat ik zo leuk vind aan het door de stad lopen met de kinderen, is dat ze zo totaal hun eigen referentiekader hebben. Staat er ergens een Nijntje in de etalage dan roepen ze dat ook heel hard en moet ik echt zoeken om te zien waar die dan staat. Ze maken gemakkelijk contact met andere mensen en krijgen vaak een glimlach terug. Zo maken ze de stad zich eigen en wordt de stad ook weer wat vrolijker.

De eeuwige stad

Vorig weekend waren we in Rome. En het mooie weer was daar ook eindelijk aangekomen. We hebben mooie musea bezocht, veel gewandeld en heerlijk gegeten.

 
Het was me deze keer gelukt om de lange rij voor het Vaticaan Museum te ontwijken door online kaartjes te bestellen. Verschillende mensen hadden me verteld hoe groot het is, maar toch was ik overweldigd. Met name de Sixtijnse kapel is schitterend. Helaas mag je die niet fotograferen. En ik vraag me af of het me gelukt zou zijn om die goed op de foto's te krijgen. Wel een paar andere mooie plaatjes vanuit het Vaticaan museum.

Een heel ander soort museum dat we bezocht hebben, is het Maxxi museum. XXI in de naam staat voor de 21ste eeuw. Ook dit gebouw is indrukwekkend, maar dan helemaal van nu. Het plein voor het museum heeft een soort buurtfunctie, omdat het vlak is en alle kinderen hier veilig kunnen steppen, skaten en fietsen. Daardoor leeft het beton helemaal op. Van binnen zie je steeds weer andere mooie plaatjes.

Tot slot nog een paar avondfoto's van de Sint Pieter, waarbij ik de ISO waarde zodanig heb opgekrikt, dat ik de foto's zo uit de hand kon nemen. Ik ben niet ontevreden met het resultaat. De laatste heb ik ingeleverd voor de opdracht "Alternative Light", week 9 van het P52 project.

Verschillende compositie opdrachten, 11 t/m 13 van P52

Het was even wat rustiger hier. We zitten in een spannende tijd, omdat ons huis net is verkocht en we ook meteen met een nieuw huis bezig zijn. Ons huis was al even op de markt en nu gaat het dus eindelijk allemaal gebeuren!
Desalniettemin wil ik wel de opdrachten bijhouden. In deze post daarom drie verschillende opdrachten die allemaal over compositie gaan. En toevallig figureert mijn zoon in alle drie de foto's.

Opdracht 11 is "negative space". Hierbij gaat het erom dat je bewust gebruik maakt van de omgeving waarin het onderwerp zich bevindt. 

Opdracht 12 is "centered composition". Vaak zet je het onderwerp van je foto juist niet in het midden, om spanning te creëren. Maar soms wil je juist wel je onderwerp in het midden zetten. Bijvoorbeeld om symmetrie of rust te benadrukken. Of om extra aandacht te geven aan je onderwerp.

Opdracht 13 is "lines". Door lijnen te gebruiken, kun je de blik van de kijker ergens naar toe trekken.