"House on Fire" opdracht 2 van P52

De tweede opdracht heeft me echt aan het nadenken gezet. En niet alleen over fotografie.

Stel je voor: je krijgt te horen dat je je huis moet verlaten, bijvoorbeeld door een bosbrand of iets ellendigs. Je krijgt 10 minuten de tijd om die spullen uit je huis te halen die je absoluut mee wilt nemen. Let op, het gaat om spullen. De personen en dieren worden sowieso gered. Neem eerst de tijd om goed na te denken over wat je niet wilt achterlaten. Stel vervolgens een kookwekker in op 10 minuten. Alles wat je binnen die 10 minuten hebt gepakt, mag je op de foto zetten.

Misschien goed om eerst te zeggen dat ik heel veel spullen op dit moment sowieso niet binnen handbereik heb. Wij zijn begin 2006 met z’n tweeën in ons fijne appartement komen wonen met de bedoeling dat we hier een jaar of 5 zouden blijven. Wij hadden niet van tevoren gedacht dat we met 2 kinderen nu nog hier zouden wonen. Nadat ik zwanger bleek te zijn van nummer 2, hebben we rigoureus opgeruimd: boeken en cd’s hebben we nu digitaal en een aantal dozen met spullen die we niet dagelijks gebruiken, staan bij m’n moeder op zolder. En nu zitten we eigenlijk toch vrij riant met z’n vieren in een stadsappartement.

Door deze opdracht ging ik dus bedenken welke spullen ik absoluut niet zou willen achterlaten. Mij is altijd ingeprent om fotoalbums mee te nemen. Inmiddels hebben we alle foto’s digitaal op de laptop, op de externe harde schijf, in de cloud en op een externe harde schijf die op een andere locatie staat. Foto’s hoef ik dus niet meer aan te denken. Wel denk ik aan sieraden die ik bijvoorbeeld van m’n oma heb gekregen en brieven. Maar eerlijkgezegd heb ik die in jaren niet meer gezien. Begrijp me niet verkeerd, ik zou die niet graag willen missen. Maar het blijven toch voorwerpen. De herinneringen aan de mensen die ze hebben gegeven, zitten vooral in mijn hoofd.

Daarom besloot ik toch voor deze foto te gaan. Als symbool voor dat ik hoe dan ook de levende mensen en dieren uit het huis zal proberen mee te nemen.

"Selfie" opdracht 1 van P52

De allereerste opdracht van het project 52 is het maken van een zelfportret. De bedoeling is dat iedereen zichzelf voor de camera neerzet, in plaats van achter de camera, zodat we elkaar ook kunnen zien. Het blijkt voor veel fotografen een uitdaging te zijn om zichzelf voor de camera te zetten. Ik heb er een beetje dubbele gevoelens bij. Als ik vroeger een foto van mezelf zag waar ik niet tevreden over was, kreeg ik altijd te horen: "Zo ben je nou eenmaal". Toen wilde ik het er niet mee eens zijn en nu ben ik het er ook echt niet mee eens. Een goede fotograaf weet wel degelijk iemand zo goed mogelijk op de foto te krijgen. En de kunst is nu ook nog eens om jezelf zo goed mogelijk op de foto te krijgen.

Ik vind onze slaapkamer een fijne plek om mooie portretfoto's te maken. De ruimte heeft witte muren en er staan alleen witte kasten. Als het beddengoed ook nog wit is, is de ruimte heel geschikt om mensen zo puur mogelijk op de foto te zetten. Ik had al een paar keer gefotografeerd in deze ruimte, maar liep tegen het probleem aan dat het licht maar van 1 kant komt. En toen bedacht ik ineens dat onze kledingkast een spiegeldeur heeft. Door die precies goed te draaien, zou dat weleens goed kunnen werken als reflector.

 Ik had helaas weinig tijd. Na een aantal keer foto's te hebben gemaakt met de afstandsbediening, is dit het resultaat geworden. De foto is net niet helemaal scherp, maar de locatie blijft favoriet voor portretfoto's binnenshuis. Experiment geslaagd!

Van Project 365 naar Project 52

Onder fotografen is het populair om een 365-project (P365) of 52-project (P52) te doen. Door dagelijks of wekelijks je camera te gebruiken, leer je je camera goed kennen, zodat je sneller de instellingen terug kan vinden die je wilt gebruiken. En je probeert jezelf continu te verbeteren.

Dus begon ik vorig jaar vol goede moed aan een P365. En ik liep meteen tegen het grote probleem aan van een P365, namelijk dat je veel discipline moet hebben om dit vol te houden. 5 dagen heb ik het volgehouden. En toen begon m’n werkweek weer en had ik ’s avonds geen daglicht voor handen. Het is een slecht excuus, maar zo is het nou eenmaal gegaan. Mijn P365 album van vorig jaar op Flickr bevat 5 foto’s.

Dit jaar heb ik besloten het anders aan te pakken en te beginnen aan een P52. Dus niet iedere dag een foto, maar wel iedere week. Via mijn favoriete internetgemeenschap voor fotograferende mama’s doe ik dit jaar mee aan een P52. Wekelijks krijgen we een opdracht en iedereen geeft er zijn eigen interpretatie aan. Echt leuk en inspirerend om aan mee te doen. Via dit blog zal ik deze foto’s delen. Als extra stimulans om het dit jaar wel vol te houden!