Vroeger werd bij ons thuis zeker niet elke dag iets culinairs hoogstaands op tafel geserveerd. Sterker nog, met vier kinderen die slechts 4,5 jaar schelen van elkaar, was het klaarmaken van een avondmaaltijd vaak een grote uitdaging. Wel hadden we een paar succesnummers. Mijn vader kon in de weekends echt goede stevige soepen maken, zoals uiensoep en erwtensoep. En voor mij was het altijd een feest als mijn moeder een appeltaart bakte. Natuurlijk mocht ik dan helpen en dan zorgde ik ervoor dat het deeg op onverklaarbare wijze verdween (in mijn maag).
Toen wij zes jaar geleden trouwden, heeft mijn zusje het initiatief genomen om de gasten te vragen om een recept. Die heeft ze gebundeld in een kookboek en aan ons cadeau gegeven. Het recept van mijn moeder was de appeltaart.
Na onze appelplukexpeditie van vorige week, hebben we afgelopen week al appelmoes en appelcrumble gegeten. De laatste appels hebben we bewaard voor de appeltaart van m'n moeder. Samen met mijn dochter haalde ik net de taart uit de oven. En het ziet er overheerlijk uit.
Straks komt m'n zusje op bezoek om ons nieuwe huis te bekijken. Nu maar zien of we zo lang van de taart kunnen afblijven...
Geen opmerkingen :
Een reactie posten